Marit: ‘Soms zit Frans niet zo lekker in z’n vel als ik binnenkom. Dan lucht hij even z’n hart of maakt een grap en daarna kan hij er weer tegen. Vanaf het eerste moment hadden Frans en ik een klik. Hij is heel open. De ene keer is hij helder, maar het komt ook weleens voor dat hij me eventjes verwart met iemand anders. Dan lachen we er samen om en gaan we gewoon weer verder.’
Ieder bloemetje
‘Mijn oma had dementie. Ze leefde altijd enorm op van mijn bezoekjes en zelf genoot ik er ook van. Na haar overlijden besloot ik vrijwilliger te worden bij mensen met dementie. Dat is fijn voor die mensen, maar zeker ook voor mij. Als ik vroeger met mijn oma wandelde, zag ze ieder bloemetje langs de weg. Bij Frans merk ik ook die aandacht voor kleine dingen. Hij leert mij meer in het moment te zijn.’
Sterrenwijk
‘Frans woont al zijn hele leven in Sterrenwijk. Vaak zitten we in het zonnetje voor zijn huis of wandelen wat door de buurt. Iedereen kent hem en Frans kent iedere straatsteen. Letterlijk. Vroeger werkte hij bij de gemeente, waar hij zich onder meer bezighield met de bestrating. Hij weet dus precies over welke soort steen we lopen. Tijdens onze wandelingen vertelt hij me hele verhalen over hoe Utrecht vroeger was. Leuk hoe de stad tot leven komt door zijn verhalen.’